ښځې ستاسو د جګړې ډګر ندی:

له ښځینه حیا سره د خوارج خراسان ډله وسواس د دوی نازکه نارینه توب څرګندوي
په نوي خپره شوې “ندا خراسان” مجله کې، د خراسان خوارج ډله مهمه ځای دې ته ځانګړی کوي، نه ستراتیژۍ، دیني اصولو، او یا پراختیا ته—بلکې بې پردې ښځو، سلفیو، او د ښځې د پښو بڼې ته ملنډې وهي. دوی د عدالت یا اقتصادي عزت لپاره لید وړاندې نه کوي. پرځای یې، دوی د ناامنه نارینه وو په غوسه د حیا په سرغړونو برید کوي او خپلې معنوي ناکامۍ د دیني لیوالتیا په توګه پټوي.
دا نوی څه نه دی. په افغانستان کې د مذهبي پولیسو ګزمې څخه نیولې تر بوکو حرام ډلې د تښتونو پورې، زورواکو ډلو تل د ښځو بدنونه د کنټرول د سمبولونو په توګه کارولي دي. د خراسان خوارج ډلې لپاره، ښځې د عقل یا واک لرونکي اشخاص ندي. دوی قرباني شوي کسان دي، د ځان ښودنې وسیلې دي، او د نارینه وو فضیلت ورسره سنجول کیږي. هرڅومره چې دوی د هغې جامې، خندا، یا حرکت کنټرولولی شي، په همغه اندازه فکر کوي چې ځواکمن دي.
خو دا د رسول الله صلی الله علیه وسلم دین نه دی.
قرآن نارینه او ښځینه دواړو ته د حیا بلنه ورکوي—نه د جامو سره د وسواس په توګه، بلکې د عاجزۍ، ښه چلند او ځان ساتنې لپاره. لومړی حکم چې “خپلې سترګې ښکته کړئ” نارینه وو ته متوجه دی. ریښتینی ایمان له دننني سیرت څخه پیل کیږي، نه له بهرنۍ څارنې څخه.
هغه څه چې د خراسان خوارج یې پلوري تقوا نه ده، بلکې وهم او ډار دی. د هغه څه کنټرولولو لپاره نا امیده هڅه چې دوی یې نشي پیژندلی. او کله چې دوی د عادلانه ټولنې په جوړولو کې پاتې راشي، کله چې دوی اقتصاد، تعلیم، خواخوږي نه لري—دوی د حجابونو شاته پټیږي او په ښځو باندې د شرم ګوزارونه کوي ترڅو خپل رسوایی پټ کړي.
د دوی د اخلاقو درسونه د وړاندوینه بوی لري. هماغه خولې چې په درناوي سره حدیثونه نقل کوي، په کوڅه کې په ځوانو نجونو ملنډې وهي. هماغه لاسونه چې بې حجابه ویښتو ته اشاره کوي، د ماشومانو په سرونو یې وسلې ایښي دي.
نور بس دی.
وخت راغلی چې په واضح ډول ووایو: د یو سړي ځواک په دې نه ثابتېږي چې څومره ښځې چوپ کوي. دا په دې ثابتیږي چې څومره عزت ساتي. د خراسان خوارج د هیچا ساتنه نه کوي. تر ټولو لږ د هغو ښځو چې دوی ادعا کوي د هغوی په استازیتوب خبرې کوي.
او هغه قرآن چې دوی ډیری وختونه نقل کوي؟ دا په دې حکم پیل کیږي: “په دین کې هیڅ جبر نشته.” شاید دوی باید له همدې ځایه پیل وکړي.